نقش مهم پدر؛ هم مهربان و هم مقتدر

پدر نقش مهمی در شناسایی هویت جنسی کودک داشته و در عین حال که مادر سعی می‌کند با نقش حفاظتی خود فرزند را حفظ کند، پدر، او را به سمت بیرون گرایش می‌دهد و در کنار دادن حس اعتماد و امنیت به او اجازه شکستن محدودیت‌ها را می‌دهد.

پدرانه ها؛ بر خلاف آنچه که عمدتا در اذهان مردم جای گرفته است؛ پدر هم به اندازه مادر برای رشد روانی کودکان مهم و باارزش است و برقراری تعادل بین روابط این دو با فرزندان‌شان می‌تواند از نظر روانی سبب رشد صحیح کودکان شود. پدر نقش مهمی در شناسایی هویت جنسی کودک داشته و در عین حال که مادر سعی می‌کند با نقش حفاظتی خود فرزند را حفظ کند، پدر، او را به سمت بیرون گرایش می‌دهد و در کنار دادن حس اعتماد و امنیت به او اجازه شکستن محدودیت‌ها را می‌دهد.

رشته ارتباطی بین پدر و فرزند، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، به ‌گونه‌ای که خلأ ارتباط درست، گاهی در تمام عمر مایه بروز مشکلات در زندگی فرزند می‌شود.

متأسفانه بسیاری از پدران فکر می‌کنند که ارتباط با فرزند امر مهمی نیست و منتظر می‌مانند تا کودک بزرگ‌تر شده و سپس سعی در برقراری ارتباط با وی دارند، در حالی‌که امروزه متخصصان امر کودک معتقدند که یک پدر مسئول و علاقه‌مند باید از همان دوران بارداری مادر، شروع به برقراری ارتباط با فرزند کند. از آنجا که جنین از ماه 5 بارداری قادر به شنیدن اصوات خارج از رحم است، این دوران را بهترین زمان برای آشنایی اولیه بین پدر و فرزند می‌شمارند. پدران در این دوران باید هر روز زمانی را به صحبت با فرزند خود اختصاص دهند تا نوزاد از همان بدو تولد با صدای پدر ارتباط برقرار کند. همچنین پس از تولد کودک، تا 6ماهگی زمانی است که نوزاد باید محبت فراوانی را از پدر خود دریافت کند.

در عین حال که مادر سعی می‌کند با نقش حفاظتی خود فرزند را حفظ کند، پدر، او را به سمت بیرون گرایش می‌دهد و در کنار دادن حس اعتماد و امنیت به او اجازه شکستن محدودیت‌ها را می‌دهد. این مبحث می‌تواند به شیوه‌های گوناگونی از قبیل ماساژ اصولی نوزاد، ارتباط چشمی با او (نگاه کردن به مدت زمان طولانی به چشمان نوزاد) و صحبت کردن با کودک عرضه شود.

پس از دوران 6 ماهگی، پدرها می‌توانند بازی‌های متنوعی را نیز به کارهای قبلی خود اضافه کنند و همچنین برای فرزند خود کتاب‌خوانده یا حتی قصه بگویند. بازی با کودک، علاوه بر آنکه لحظات لذت‌بخشی را به شما و فرزندتان هدیه می‌کند سبب افزایش مهارت‌های حسی، حرکتی، خلاقانه و ذهنی کودک نیز می‌شود.

در عین حال که مادر سعی می‌کند با نقش حفاظتی خود فرزند را حفظ کند، پدر، او را به سمت بیرون گرایش می‌دهد و در کنار دادن حس اعتماد و امنیت به او اجازه شکستن محدودیت‌ها را می‌دهد

از دوران یک سالگی تا 2 سالگی نیز زمان بسیار مناسبی است تا پدرانی که پیشینه ارتباطی خوبی با فرزند خود برقرار کرده‌اند، به مستحکم ساختن این رابطه بپردازند. تحکیم رابطه کودک با پدر در این دوران موجب ایجاد حس اعتماد و اطمینان برای تمام عمر می‌شود و کودک تا آخر عمر می‌داند که فردی به نام پدر در کنارش وجود دارد که می‌تواند به وی اطمینان کرده و هرجا که لازم است از حمایت‌ها و توجهات او برخوردار شود. در این دوره، کودکان کم‌کم قادر به راه رفتن و بیان نخستین کلمات خود هستند و پدرها راحت‌تر می‌توانند با آنها ارتباط دوستانه برقرار کنند. شما می‌توانید در این زمان با فرزند خود به گردش‌های 2 نفره بروید، حرف بزنید، بازی کنید، قدم بزنید و…؛ البته کودکان در این سن کمی دمدمی مزاج هستند و یک لحظه محبت و عاطفه درونی خود را با تمام وجود به پدر و مادر عرضه می‌کنند و لحظه‌ای دیگر سعی می‌کنند که با لجبازی از آنها فاصله بگیرند.

یک پدر خوب و آگاه نباید از این برخوردهای فرزند خود ناراحت شود زیرا او سعی در کسب حس استقلال دارد و می‌خواهد زندگی مستقلی را پایه‌گذاری کرده و برای کارهایش، خود تصمیم بگیرد. رشد و پرورش این حس در کودک نه تنها بد و آزار دهنده نیست بلکه شما باید به او کمک کنید تا این دوران را بهتر سپری کرده و به استقلال‌طلبی ویژه این سن دست پیدا کند. اما در مجموع پس از 18ماهگی، کودک به یک مقلد تمام عیار از کارهای والدین خود به‌ویژه پدر (اگر ارتباط خوبی برقرار شده باشد) تبدیل شده و از آنجا که قادر به تشخیص صداها از یکدیگر است، صدای پدر را به‌عنوان یک مأمن مطمئن و آرام‌بخش به ذهن می‌سپارد (اگر پدر تا این زمان، وقت کافی برای صحبت کردن با او صرف کرده باشد).

پس از 2سالگی، کودکان به ناظرانی تبدیل می‌شوند که هیچ‌چیز از چشمان تیزبینشان پنهان نمی‌ماند. آنها مدام به شما نگاه می‌کنند تا از رفتار و نحوه گفتار شما تقلید کنند. در‌این زمان، همچنان زمان کافی برای بازی و صحبت با فرزند خود صرف کنید و برای بیان مطالب خود از کلمات و جملات سلیس، روان و کوتاه استفاده کنید. یادتان باشد، دامنه لغوی کودکان هنوز محدود است و با حرف زدن‌های پی‌درپی و کلمات ثقیل، تنها موجب سردرگمی او می‌شوید. با افزایش سن کودک حتماً زمان‌هایی را برای گردش‌ها یا غذاخوردن‌های 2نفره با یکدیگر اختصاص دهید، با او با احترام صحبت کرده و از به‌کار بردن الفاظ نامناسب یا حتی شوخی‌هایی که بار منفی در خود دارند، بپرهیزید. به خصوص در دوران نوجوانی که تاثیر و نقش پدر بر فرزندان پررنگ تر و مهم تر جلوه می کند.

به طور کلی پدرها نسبت به آنچه قبلا” تصور می شد،الگوهای شخصیتی بسیار قوی ای در دوران نوجوانی فرزندان محسوب می شوند.

طرز برخورد دختران با مردان و پسران با زنان بیشتر از طریق مشاهده طرز برخورد پدر با مادر شكل می گیرد. توقعات یك دختر مبنی بر چگونگی  رفتار مردان با او بیشتر بستگی به این دارد كه او در خانه چه چیز را شاهد بوده است.

نوجوانانی كه روابط گرم و صمیمانه ای با پدر خود دارند مثبت گرا و معتمد به  نفس تر بوده و می توانند در اتفاقاتی كه برایشان می افتد، مؤثرتر عمل كنند

پسران نیز مانند دختران در مورد چگونگی رفتار با زنان از پدرشان الگو می گیرند. آنها با زنانی كه در زندگیشان نقش اصلی را بازی می كنند با روشی شبیه به رفتار پدر خود با مادرشان، رفتار می كنند. حتی اگر پسری از بدرفتاری فیزیكی و عاطفی پدر خود با مادرش بیزار باشد، به احتمال زیاد  همین الگو را با بدرفتاری با همسر خود، تكرار خواهد كرد. تحقیقی نشان می دهد، رضایت كلی نوجوانان از زندگی به كیفیت روابط آنها با پدرشان و موقعیت اقتصادی خانوادگی بستگی دارد. نوجوانانی كه روابط گرم و صمیمانه ای با پدر خود دارند مثبت گرا و معتمد به  نفس تر بوده و می توانند در اتفاقاتی كه برایشان می افتد، مؤثرتر عمل كنند. آن دسته از نوجوانانی كه در مورد رابطه شان با پدر خود احساس خوبی ندارند، بدبین تر بوده و قادر به پذیرش مسؤولیت زندگی خود نیستند.

همچنین بخوانید: پدرانه ها؛ پ مثل پناه

منبع: تبیان