14 کاری که یک پدر مسئولیت پذیر هرگز انجام نمی دهد
ما به پدرانی نیاز داریم که بدانند مسئولیت آن ها فقط بوجود آوردن فرزندان نیست. پدر مسئولیت پذیر باید بداند آنچه که از ما یک انسان می سازد صرفا توانایی باروری و تداوم نسل نیست، بلکه توانایی پرورش و تربیت یک انسان است. نقش پدر خیلی مهم است زیرا علاوه بر فراهم کردن یک خانه امن، او باید وظایف پدری اش را سخت کوشانه انجام دهد.
پدرانه ها؛ پدران نقش بسیار پر رنگی در تربیت کودکان دارند به همین دلیل نحوه رفتار آن ها با کودکشان تاثیر بسزایی در شکل گیری شخصیت آن ها دارد.
14 وظیفه یک پدر مسئولیت پذیر
فهرست مطالب
-
پدر مسئول هرگز الگوی بدی نیست
تا به حال چند بار از یک پدر شنیده اید که به بچه هایش می گوید:”سعی کنید خود را کنترل کنید و عصبانی نشوید .” بعضی پدرها همیشه این جمله را می گویند اما خودشان فراموش می کنند و در عمل الگوی خوبی برای فرزندان نیستند. مثلا موقع رانندگی عصبانی می شوند و به راننده های دیگر با صدای بلند فحش می دهند. آن ها فراموش می کنند که بچه ها از رفتار والدین الگو برداری می کنند. هر پدری باید بداند که روزی پسرش از رفتار او پیروی می کند، نه از توصیه ی او.
-
پدر مسئول فرزندش را کتک نمی زند
یک پدر مسئول برای تحمیل قوانین به فرزندش از خشونت فیزیکی استفاده نمی کند. بلکه می داند چطور از روش های بهتر استفاده کند که در دراز مدت موثرتر باشد. استفاده از خشونت به بچه می آموزد که تنها راه برخورد با امر متعارض خشونت است.
-
او هرگز وقت گذراندن با بچه هایش را کنسل نمی کند
بچه ها از والدین انتظار دارند که برای آن ها وقت بگذارند. پدرانی که بیش از حد کار می کنند برای بچه هایشان وقت نمی گذارند و این بچه ها همیشه احساس می کنند دیگران ترکشان کرده اند. بازی کردن، فیلم تماشا کردن و با هم بیرون رفتن خیلی ارزشمند است و پدران خوب این را می دانند و به ندرت به خاطر بعضی تعهدات کاری وقت گذراندن با فرزندان را کنسل می کنند.
-
او هرگز مراحل مهم زندگی را فراموش نمی کند
پدران باید نسبت به مراحل مهم زندگی فرزندان متعهد باشند. چنانچه در خانواده پلاس نمناک عنوان شده است این مراحل می تواند یک مسابقه ی مهم، روز تولد و یا روز فارغ التحصیلی از دانشگاه باشد. بهترین راه شناختن یک بچه دنبال کردن پیشرفت و دستاوردهای اوست. وقتی پدران به این مسئله اهمیت ندهند بچه ها خیلی ناامید می شوند. کسی که فرزند خود را خوب می شناسد پدر عاقلی است.
-
او هرگز غیر منصفانه از فرزندش انتقاد نمی کند.
این صحنه برای شما آشناست. پدرانی که تمایل دارند از تلاش های بچه ها انتقاد کنند و آن ها را کوچک جلوه دهند. آن ها درک نمی کنند بچه ای که ماشین را می شوید، انتظار دارد برای انجام این کار خوب تحسین شود. اگر قسمت هایی از ماشین خوب تمیز نشده، یک پدر مسئول به فرزندش می گوید برو و بخش هایی که خوب تمیز نشده را تمیز کن. این همچنین روشی است که به او آموزش می دهیم چطور کاری را خوب انجام دهد.
-
او هرگز اجازه نمی دهد رابطه اش با همسرش بر طرز رفتار با فرزندش تاثیر بگذارد
وقتی تضاد و تنش بین همسران پیش می آید، فرزندان اغلب اولین کسانی هستند که زیان می بینند. یک پدر سرد و بی احساس، تنفرش به همه ی افراد خانواده منتقل می شود و ممکن است برای تسویه حساب با همسرش وقت کم تری برای بچه ها بگذارد. یک پدر مسئول همیشه اجازه می دهد ارزش هایش بر زندگی خانوادگی حاکم باشند.
-
او هرگز بی احترامی نمی کند
وقتی پدری همسر و بچه هایش را دوست دارد و به آن ها احترام می گذارد ، این امر بر روابط خانواده تاثیر می گذارد اما وقتی پدری اجازه می دهد تلخی و بی احترامی رشد کند، آن ها هرگز نمی توانند همدیگر را دوست داشته باشند و به هم احترام بگذارند. این امر دو طرفه است و بخش اساسی مسئولیت پدری است.
-
او هرگز اهل استبداد نیست
اکثر متخصصان پرورش کودکان به تفاوت بین اقتدار و استبداد اشاره می کنند. استبداد به این معنی است که همیشه حق با پدر است و قوانین را با خشونت به دیگران تحمیل می کند. مقتدر بودن به این معنی است که پدر در یک محیط گرم و حمایتی به فرزندان حق انتخاب و فرصت رشد می دهد.
-
او شخص کاملا آسان گیری نیست
سر دیگر این طیف جایی است که پدر اجازه می دهد بچه ها آزاد باشند هر کاری دوست دارند انجام دهند و آن ها کاملا خود را خراب می کنند. این کاملا غیر مسئولانه است زیرا دنیای بیرون از خانه پر از موانع، محدودیت ها و قوانین است. سهل گیر بودن بدترین راه تربیت بچه است، چون او هرگز نمیتواند کارایی خوبی در جامعه داشته باشد.
مردم می گویند بچه را جامعه باید پرورش دهد اما اول پدر و مادر باید این کار را انجام دهند که فهمیده، دلسوز، تغذیه کننده و مسئول باشند و با کمک هم انضباط، شخصیت، درستی و مسئولیت را در فرزند خود ایجاد کنند.
-
او هرگز بی تفاوت نیست
پدران بی مسئولیت فرزندشان را در خطر بزرگی قرار می دهند. آن ها نمی توانند بچه هایشان را در یک بازی همراهی یا زمانی که به حمایت عاطفی نیاز دارند آن ها را حمایت کنند. این بی تفاوتی منجر به آسیب جسمی و روحی بچه ها می شود.
-
او هرگز به بچه هایش دروغ نمی گوید
تحقیقات نشان می دهد که بچه ها تا سن 5 سالگی دروغ گوهای ماهری می شوند. بسیاری از آن ها این هنر را با دیدن دروغ های والدینشان یاد می گیرند. گاهی اوقات والدین دروغگویی را این گونه به فرزند یاد می دهند که مثلا به او می گویند:” وانمود کن هدیه ی پدربزرگ و مادربزرگ را دوست داری.” یا وقتی کسی با آنها تماس میگیرد به بچه میگویند “تلفن را جواب بده و بگو پدرم یا مادرم خانه نیست”.
عجیب است که وقتی همین بچه ها به والدینشان دروغ می گویند آن ها ناراحت می شوند. والدین مسئول از خطرات دروغ گویی آگاهند و همیشه سعی می کنند واقعیت را به بچه ها بگویند.
-
او هرگز درخواست کمک را رد نمی کند
وقتی با مشکلی روبرو می شویم، خیلی سخت است که پدر حاضر به کمک نباشد یا حتی نخواهد گوش کند. هیچ موقع برای بچه هایش وقت نداشته باشد. این بچه ها احساس می کنند جز مادرشان هیچ کسی را ندارند که از او کمک بخواهند.
-
او هرگز به بچه هایش فحش نمی دهد
بعضی پدران سختگیر و کمی خشن به بچه هایشان فحش می دهند یا آن ها را مسخره می کنند. مثلا آن ها را احمق، تنبل یا نامرتب صدا می کنند. همیشه موضوعی برای انتقاد پیدا می کنند و این کار را جلوی دوستان، بستگان یا حتی همکاران انجام می دهند. پدران مسئول خیلی از بچه هایشان تعریف می کنند و آن ها را تشویق می کنند تا عزت نفس آن ها کم نشود.
-
او هرگز از عشق ورزیدن به بچه هایش دست نمی کشد
حتی اگر ازدواج به هم بخورد ، یک پدر باید روابطش با فرزندان را حفظ کند . حتی اگر آن سر دنیا باشد. این برای مادر خیلی مهم است که دید فرزندان به پدر خراب نشود که همین قضیه در مورد پدر هم صدق می کند ، چون بعضی از والدین سعی می کنند از این اتفاق غم انگیز برای بد نام کردن طرف دیگر استفاده کنند.
منبع:
